içim bir yağmur gibi ağlıyor
yağmur ağlar mı
bulut izin vermeden
acı geçer mi benliğinden
yaşanmışlık ve yıpranmışlık
söz konusuydu
yalanlar söz konusuydu
sözümüz , sözcü gibi dilde kalanlardı
kimsenin fark edemediği şeyleri
fark etseler ya
kimse kimseyi duymasa
veye kırılsa bütün duvarlar
herkes herkesi anlasa ya
hakka sığınıp doğru olsalar
hep üzülseler ya
aynı acıları paylaşsalar durmadan
elim yorulsa ya şaha kaldırmaktan
gözlerim kısılsa ya ağlamaktan
sözlerim uçmasa kuş misali
ve biz ölsek ya , içimizdekileri öldürdükleri gibi