gecenin sarhoşluğunda ayyaş bir kadın
ayyaş bir kadın gecenin sarhoşluğunda
kadeh kadeh devirip aşklarını
açmış yüreğinin satır aralarını
her boşlukta bir sitem
her sitemde eriyen bir dirhem
her dirhemin ardından bir yıkılış
her yıkılışın sonunda bir saldırış
her saldırıda biraz daha yenik
her yenilgiden ayaklanmakta biraz daha çevik
gecenin sarhoşluğunda ayyaş bir kadın
ayyaş bir kadın gecenin sarhoşluğunda
yorgun düşmüş bir aşk oyununda
çaresizliğin hain soğukluğunda
iri gözleri yaşlarla dolu
yanıtsız kalacak her soru
kimseler duymayacak içindeki acıyı
sessizce söyleyecek o lanet şarkıyı
kendiyle baş başa
gecenin sarhoşluğunda
gecenin sarhoşluğunda ayyaş bir kadın
ayyaş bir kadın gecenin sarhoşluğunda
çıplak ağaçlar üşürken
isyan etti istemeden
sevilmekti tek isteği çıkarsızca
ama yoktu bu erkeklerin tabiatında
her birinin aklı bir karış havada
"aşk" yoktu lügatlarında
bu düşüncelerle yerinden kalktı
saat sabahın beş'ine on vardı
evine gitti yattı , sonra kalktı
gecenin sarhoşluğunda ayyaş bir kadın
ayyaş bir kadın gecenin sarhoşluğunda...