Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / Yok Oluş Türküsü

Yazardan en yeniler

Yok oluşun türküsünü söyler gibiyim Bir nota daha çıkarttım bak Gözyaşlarımın şıpırtısından. Oysa Ege türküleri gibi oynak şeyler çalmak isterdim Ama görüyorsun ki Karadeniz'in çay kokan dağları karşısında Hamsilerin ve bahtım kadar simsiyah bir denizin üstündeyim Dudaklarımdaki ninni değil Yok oluşun türküsünü söylemekteyim. Biraz daha gideyim bari Sürmene'yi de geçeyim Sonra Araklı gelir Kollarım yorgunluktan kopana kadar asılırım küreklerime Belki Arsin kıyısına vardığım vakit İsmail Emice'ye rastlarım Bana yardıma gelir Ve türkümü dinletirim ona. Belki her zaman yaptığı gibi Yine dalga geçecektir gözyaşlarımla "Hayirdur yeğenum, senun taka gene mi su aliy?" Ve başım öne eğilir " Yok da İsmail Emice. Yüreğum deliktur. Orasi hava aliy" Aslında anlar o da yüreğimde hangi karayelin estiğini Ve hafif acıklı gülüşünün sesi de eklenir notalarıma Ve ben devam ederim Yok oluş türkümle yok oluşuma. "Firtina çikacak" der İsmail Emice "Şu barakaların birinde yatıver" der "bu gece" Bilmemezlikten gelir bu yola ölmek için çıktığımı Bir ağıt havasında yok oluş türkümü yaktığımı Tutar benim Laz damarım Bu gece orada kalmayacağım Azgın sularına bırakırım kendimi Karadeniz'in Dalgalar boğuşup durur takanın altında Ve bir alabora yeter beni tekneden atmaya Ne teknem kalır ne ben kalırım suyun üst tarafında Sabah İsmail Emice başlayacaktır Mavi gözleriyle simsiyah bir denize bakmaya O sanacaktır ki benim cesaretim yok bunu yapmaya Son türkümü de söyledim işte Karadeniz'e Ve türküme uyup başladım yok olmaya...

Yok Oluş Türküsü

Yazardan en yeniler

bilgisayarım

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler