şöyle köşebaşında oturup
sabaha kadar deli yagmurun altında ıslanmak
tek bir sokak lambası olmalı baş ucumda
sokakta dolaşmamalı ayaklar
sonu olmamalı çıkmaz sokaklar gibi
hislerim yok olmalı o çılgınlıkta
sesim alabildigince gür haykırmalı
doymalı suya,topraga bedenim
ruhum dans etmeli
yagmurun çaldıgı mızıkayla
duymalıyım bir kristalin düşüşünün sesini
parmaklarım yazmalı yagmurun güzelligini
konusu şu olmalı şiirimin
görebildigin,dokunabildigin herşey yagmurda ıslanır
yagmurun ıslatamadıgı sadece:
sendeki ruhumun,
senden geçmek bilmeyen yüregi.