Aynalar hiç unutmadı seni hatırlatan aglamaklı gözlerimi
Dokundugun tenim hala sıcak,unutmadı öpüşlerini dudaklarım
Varlıgını bilmek bile yetiyor,
Bu dünyada başlıyorum nefes almaya,
Nefesim sende bitiyor
Ve ben seni tekrar aynı yerde bulmaktan korkuyorum
Hatırlamamak için milyonlarca kilit vurdum
Kimse görmesin diye topraga gömdüm
Duymasınlar çıglıklarımı istedim
İçimde koptu bütün fırtınalarım
Gözyaşlarım karıştı akarsulara
Ben yine sakladım
Sen her cümlende olumsuzdun
Ben seni sevdigimi zikr etmekten yoruldum
ne senden geçebilirim nede vazgeçebilirim
Islak kirpiklerimle,gecenin gölgesinde
Biraz terli ellerimle
Yüregimin söylediklerini ifade edebilmek için
Bir parça kagıda işte böyle ruhumu anlatabilirim.
SENİ .