Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / BİR GARİP TERENNÜM...

Yazardan en yeniler

karanlık dehlizlerdeyim ,kurtuluşum saflığın sırf beyazı özümsemiş çehresinde... Yalanların örümcek ağı gibi gönlüme yapışıp kaldığı şu vakitte sükuna erdirecek bir liman var mıdır? Bir okyanus kadar derin değil belki içim ama isyanlarım o kadar coşkun ki… Yok, hiçbir engeli… Fırtınalarım alabildiğine sert yüze vurulmuş hoyrat bir şamar gibi Mevsimi olmayan yağmurları bırakır gözlerim kurak avuçlarıma sabah ve akşam Torak altı tohumlarım var ama yeşermeye ümitleri yok Içim yetim bir çocuk ürkekliğindeyken Korkularım on sekizlik bir delikanlı hissiyatı gibi pervasız Hayat hakkında söyleyecek bir ton lafım varken sus pus olan lisanıma belki kızgınlığım Kafamda car car konuşan haydi bunları dünyaya da haykır dediğimde ortadan kaybolan çocuğa Beni bana göstermeyen kırık dökük aynalarıma Elimi tutan ama ruhuma dokunmayan soğuk dostluklara Her yanım sitem dolu her yanım öfke her köşem hüzün Kimsesiz boynu bükük kovulmuş duygular barınağıyım Yamalarla tutturulmuş duygu haritam ancak üç adresi gösterir Mutluluksa adresi alınmaya fırsat olmadan çıkıp gitmiş yürek hanemden sessizce Şimdilerde her sokak başında onun yüzünü arıyorum bulabilmek ümidiyle Bazen ayak izlerine rastlıyorum küçük çoçukların tebessüm eden çehrelerinde Ama Sonra yine adem… Sonra yeniden matem. Mutluluğun vedasından sonra oldu siyaha düşkünlüğüm Mutluluğun beyazını alıp gittiği yoldan matem siyahıyla birlikte gelip oturdu hayatımın ortasına Misafirin kutsallığı hürmetine amenna dedik Ama o emanet nedir bilmedi talan etti beni Içime düşen matem içerimi siyah eyledi Bakışımı mesrura meylettirdi Sabreyledim başka keyfiyeti yok ki Şimdi soruyorum Bu da geçer değil mi cevap ver umudumun son damlası hayli zaman oldu içimde kardelenler açmayalı uzun zamandır bende havalar hep kapalı bitmek bilmeyen bir eylül ortasında takılıp kaldım rüzgar ve sararan yapraklarla hasbihalimden midir çekti gitti güneş hayatımdan bu yüzden siyah beyaz filmlere taş çıkaran gündüzlerim var gecelerimi ise sorma karanlık bir umman ben de o ummanda bir firari… ama yine de seviyorum ruh halimi seviyorum yalpalayarak yürümeyi çuvalladıktan sonra kendimle dalga geçmeyi seviyorum elimden tutan ilahi iradeyi en karanlık zamanlarda peçesini açan aydınlığın cilvesini çoğu zaman boş olsa da içimde umudun makamı hep var gönlüm bu makamın nadiren dolmasına sitemkar. Her yanım sitem dolu her köşem hüzün Azık olarak biraz mutluluğa ihtiyacım var Ama en çak da inanmaya, imana Değişmeyen ezeli sorularımın cevaplarına Bana kim olduğumu duyuracak bir sadaya Haddimi bildirecek bir tokata Kısaca öyle işte… Ritmini bulmaya çalışan bir ruhun ritimden uzak cümleleri diyebilirsiniz bunlara Ya da edebiyatın e’sine yapışmaya çalışan bir kalemin beyaz kağıtla istişaresi Ne olursa olsun adını sen koy…

BİR GARİP TERENNÜM...

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler