Aynadaki yüzüme bakıyorum
Çaresiz, solgun, yorgun
Bir kız var karşımda
Yıpranmış çökmüş sanki son yıllarda
Gözlerinin altı hafif mor
Ağlamaktan mı kansızlıktan mı bilinmez
Soru sorarcasına bakıyor bana
Ne yaptın bana diyor sanki
Ben cevap veremiyorum ki
onu tanımıyorum
Ben değilim karşımdaki
Ben olmamalıyım
İçimden sesler konuşmaya başlıyor
Kahkahalar basıyor kulaklarımı
Küçük kadınlar dönüyor etrafımda
Dans edip şarkı söylüyorlar
Neşeleri yerlerinde
Arkalarından kuklalar çıkıyor
Hepsi bir ağızdan konuşmaya başlıyorlar
Hak ettin sen bunu diyor
Tombul küçük bir kadın
Savunamıyorum kendimi sanki kadın doğruyu söylüyor
Büyük konuştun
Hadi aşk neymiş diye ahkam kessene yine diyor
Düşünüyorum da hakveriyorum bu küçük kadına
Nefesim gittikçe daha zor çıkıyor boğazımdan
Bırak git beni diyorum
Sen acıya mahkumsun artık
Ben peşini bıraksam da aşk hiç bırakmayacak diyor