Ben hep uçlarda yaşadım hayatımı
Ya en derinlere sokuldum yazarken
Ya da yüceltildim
Büyütüldükçe büyütüldüm
En iyi oldum
Ortalara gelmedim hiç
Sınır bekçisi oldum
Bayrağı kaptığım gibi köşeden köşeye koştum
Aşkta da böyleydim ben
Yedimde neysem yetmişimde de o oldum
Gülerken tutmadım kendimi
Kahkahalardan yoruldum
Ağlarken susmadım
Gözyaşımda boğuldum
Bir bakışta bazen kül oldum
Bazen küllerimden doğdum
Beklilerim yoktu hiç
Keşkeler çoktan ölmüştü
Ya rezil ya da vezir oldum
Ama hep mutlu oldum
ayşe
15.02.2009 / 18:38
ne güzel mutluluğu bulmuşsun
işte en önemlisi vezirde olsan mutlu olmayınca
hiç önemi yok saygılar {s:026}
#1
bilgisayarım
15.02.2009 / 23:39
çok güzel olmuş yüreğindeki şiir sevgisi mutluluk hiç tükenmesin en içten sevgilerimle
ayşe
15.02.2009 / 18:38
bilgisayarım
15.02.2009 / 23:39