gözlerinin karasında
kayboluyorum çoğu kez
bakmaya korkuyorum
bu sefer.
ya yolumu bulamazsam
ya kaybedersem yolumu da
kendimi kaybettiğim gibi
dudaklarına hiç ilişmiyorum bile
sanki çekiyor beni kendine
küçük gülümsemeler
aşkı fısıldıyor kulağıma
bilmeden umut vaat ediyorlar bana
yok yere umutlanmaktan korkuyorum
sonra ellerini düşünüyorum
elimi tutarken ve
bana dokunurken
saçlarımı okşayışını düşünüyorum
büyük bir şevkatle
sonra birden darmadağın oluyor hayaller
gerçeğin tam ortasında
tek başıma kalıyorum
resmini öpüp
tekrar kokluyorum