Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / SEN DİYE

Yazardan en yeniler

SEN DİYE Gün doğdu dün yırttığım karanlıklara Adını fısıldadı rüzgâr, yine sen diye; "Esme dedim dokunma! Dokunma içimde küle dönen soğumuş kora; Sevdaları uyuttum ben, sessiz ol, Selamını unuttum çoktan" Sadece adın kaldı sen diye... Sen diye salladığında depremler beni Ve karabasan çığlıklar boğduğunda gecelerimi Teslim olmuştum umudun tesellisine; Sen yoktun! Ellerim dokunduğunda çaresiz boşluğa, Yalnızlığın sesi tırmaladı kulaklarımı. Sen diye baktığımda bütün gölgelere Yok oluşun çığ gibi düştü üzerime; Ezildim ağırlığında; bağırdım, çağırdım, Ağladım iki büklüm... Sen diye çığlıklarım semaya değdiğinde Ve yağdığında hasretin bulutların ardından, Yine bendim, yalnız zamanlarında dumanı tüten. Sen diye damarlarımdaki kan pıhtılaşmadığında daha, Yüreğim kocamanken, Dokunduğumda ıslanacakken kuraklık, Sönecek iken güneşin ateşi, Yıldızları görebildim uzaklardan sadece, sen diye... Geçmek bilmeyen saatlerde Dilimden birkaç kelime döküldüğünde, Sen diye yazıldığında karayazı, Dün yırttığımda karanlıkları, Bir bahar daha soluyorken atık mevsimlerin ardında, Adını fısıldadı karakış yine... Sen diye kabuk bağlamıştı bu yara; Gökler gürledi, yıldırımlar düştü, Feryat etti bütün alem. Sen diye kopmuştu kızılca kıyametler, Yine böyle harlandı alev; Kelimeler düğümlendi boğazımda, Lanet olsun! Sen diye...
Düzenleme: 02.07.2020 / 17:25

SEN DİYE

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler

Bağlı Üyeler