Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / GEBEYSE ZAMAN

Yazardan en yeniler

GEBEYSE ZAMAN Böyle geçer mi? Toz, duman, savruk? Ne sabaha yayılabildim pervasız, ne dost olabildim geceyle. Bekle desem zamana: ?az sonra dağılacak duman Durulacak belirsizlik Varlıksa var-a, yokluksa yok-a Eylemsizlik silkeleyecek kendini? Sadece aczimi haykırır sırıtarak; Ve çevrilir başı bin yılları atarak terkisine, Süzülür vijdanı kara. Benim sandığım yıllar nasıl da hain; Dokundukça yüzüme, tenime, Delikanlılığıma dokundukça yiter varlığım, Yitirir elinde ne var ne yoksa. Ketumluğunu bilirim, Bilirim, yazgıya yoktur direncim; Ama köpüren öfkem İsyanımı taşa çaldıran benliğim Kimsesizliği haykıran tahayyüllerim nasıl da çaresiz, Nasıl da kıskanç, Yüzü dönük kalabalığa; Halbuki kalabalık ânın içinde, Zamanın ayrık dilimi bir parça şöleni tattırır tine. Yarım kaldı dilimde haykırdığım cümle; Dokunduğum tüm varım Sabahım, günüm, yarınım, hep yarım! Çocuklar çocuk Analar ana Bulandı umuda sevdalar türküler yarım söyleniyorken. Bir soluk vermeye yanaşmıyorken zaman Doyumun hazzı coşturuyorken isteği Arzular boyun eğemiyorken kanaate Kanaat mahkûmken tanrısallığa Sözüm ona yaşamak; Delicesine yuvarlanmak zamanın gölgesinde. Hele ki hissediyorsam, anlamışsam mundar yüzünü; Sevince boğulduğum dün Hüzne boğulduğum dün Yok-un nezaretinde olgunlaşmış ?var? Sadece tesellisi budalalığımın. Yarını oynayan hayal Gerçeklerden çok daha güçlü; Ve gerçek, ?farkında olamadığım haykırışım? Gücüm, zayıflığımın en yüce dinamiği. Zamana haykırıyorsam hayasız Ve hayasızca rolünü oynuyorsa zaman Cesaretim kırık; Vedasını edemediğim topal saatler, Tanrı, şuur, hükümsüzce çağlayan çığlık! Kaos havasında soluğum kesik, Aynı nakarat benliğimi heyecanlandıran. Ve ben yokum aslında Aslında zaman donuk; Aslında bir kısrak çayırlarda özgürce koşan Bir rutubet, denizin vurduğu kıyıda Yosunlaşmış kayalar iradesiz Meydan okur gibi kıyılar kendi sefilliğine; Günlerce döven dalga Binlerce döven dalga Ve dövülmeye aldırmayanlar Dövmeye aldırmayanlar; Umursuzca yüzüme yansıyan, seyri kıskanan Körlük direncim, Yok oluş; usul usul? Zamanın söküp aldığı tüm kavgalarım Ve koşulsuz verdiğim taze sabahlarım, Gençliğim Söz vermişliğim Acziyet kokulu zaferlerim Hepsi eriyor içinde. Bugün, dünle flörte başlamışken Güneşin kokusu sinmişken cana Buram buram kokan istek Ve aralık gecelerden sızan aydınlık Birkaç saatlik umut Birkaç saatlik karamsarlık; Dostum zaman, düşmanım zaman! Hangi yaraya dem vurmuşsam Ve hangi merhem uyuşturmuşsa içimi sabrın yelkovanında, Kızdıkça sana, öfkelendikçe, Âna hapsolmak? An, Sadece soluğuma mesnet olan; Neşe, ânın içinde, mutluluğun resmi anlamın flaşıyla; Kahkaha, Zamanın sonu, son dansı bilincin. Ölüm kadar yok edici, yaşam kadar ihtiraslı; Ve insan, Neyin kabulü, ya da kabule yaslı olan?

GEBEYSE ZAMAN

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler