Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / HAZANIN KIZI

Yazardan en yeniler

HAZANIN KIZI Sen hazanın kızısın Baharın sonuna sormalı, düşen yapraklara seni; Rengin her tonunda maharetin olmalı Rüzgârın sesinde Ve kuşların kanadında gizlidir hikâyen; Sessizlikle söyleşir fısıltıların Göç yolunda. Sen hazanın kızısın Hasatta birikir acıların Aynı tohumların serpildiği toprakta başka açan Gündoğdu tarlalarında kızıl şafaksın; Hüzünlü bir şarkısın ekinlerin rüzgârla dansında. Yaşlı gözlerinde tuz olur sevdan, Kırmızıya boyanmıştır çoktan pozunu verdiğin Fotoğrafta hazan. Çünkü sen, hazanın kızısın Güz yağmurları dokunur tenine Geç doğan güneş; Kadim dostusun geçen mevsimlerin Yazın, kışın, baharın; Dökülen yaprak sonrası iskelet kalan ağaçların? Eski kapılarında poz verdiğin binalar kadar öksüz Titrek gece lambalarının aydınlığında seyrettiğin gölgeler. Sokak köpeklerinin bitmeyen oynaşında, Küçük bir kız çocuğu Başında örgülü şapka Sonbahar aşığı şiirler yaşatır mısralarında, Kırlangıçların göçü anlatır ayrılığı, Göç yollarında. Bir varmış bir yokmuş gibisin Sen hazanın kızısın biten mevsimin ardında; Midende anlamsız sızılar olur üşümekle birlikte; Hayal edersin yine de, Sonsuz bir ovada Bir tren; Adını verir ayrılıklara Giderken?

HAZANIN KIZI

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler