Kalbi sancitan sözler birikiyor
yutkunuyorum ve susuyorum caresizce
sabirla bekliyorum
belki toz olur ucar diye.
Bir kavanoza koyup gecmisimi
seyretmek istiyorum.
gözyaslarim yada mutlulugum kabarsin diye degil.
Ben nerde yalnsi yaptim diye
düsünmek icin sadece.
Atigim adimlarimi
gözyaslarimi, yanlislarimi ve hayatimi
bir kavanoza sigdira bilirmi insan.
dünyayi sigdiramasin ki
insanin kalbi bir kavanozdan daha küccük oysa,
Allah dünyaya sigmiyor
dünyada olmus olsa misali.
Ama kalbimize sigiyor iste.
Ve biz her seyi kalbimize
sigdira biliyoruz.
hayat böyle iste,
imkanim olsa bile gecmisimi bir kavanoza sigdiramiyorum...
