En gizemli gecelerde agladim
rüzgarlar anlatiyordu bana
sessizligin neleri getirdigini.
denizindeyim diyordu rüzgar
ve yalnizlik gel diyordu...
Bir kalemdi sadece elimde tutugum
ben tutuyordum, kalbim ciziyor
dalmis bakiyordum öylece
bembeyazdi kagidim
basinda bir sen yaziyordu
sonundaysa bir noktayla son buluyordu
cümleler yetmiyor anlatmaya
yalnizlik gel diyordu...
Narin bir bakisti geceler
herseyde bir anlam aramaktayken
hic birseyin anlami yoktu oysa
ve susuyordu artik kalbim
susuyordu gece
ve suskundu konusmayan dillerim
yalnizlik gel diyordu...
Ve ben icimdeki sessizlige kapatiyordum kendimi
dolabima kaldiriyordum
oyuncak bebeyimi
konusmuyordu dilim
yorulmustu kalbim
yalnizliksa hala gel diyordu...