Yillar sonra tek huzur buldugum o evdeydim, bu sefer farkliydi.
Babam vardi yanimda.
O bilmesede, huzur buldugum tek kol kanatti babam.
Cocuklugumdaydim sanki,
En mutlu oldugum yillardaydim adeta.
Babamdan baska kimseyi görmüyordu gözlerim,
Sanki kollarindaydi cennet.
Huzur vardi yaninda,
Bazen sustuk, bazen agladik, ve bazende güldük.
Dünya dursun istedim, hergün.
Hep yanimda o olsun, istedim.
Kendimi ait hissetigim tek yer, onun yaniydi.
Babam üzülüyordu belki memnun edemedim diye.
Ben üzülüyordum tekrar ayrilacagim diye.
Ben üzülüyordum, yine senin kollarindan kopacagim diye.
Senin yaninda yuva vardi baba,
Senin yanindan ayri, hic bir yer yuva oldugunu hisetirmiyor bana.
Her oda yabanci, her ev ev degildi sensiz