Sessizligin bir adimiydin sen
o sessizliginde bogulmaktaydi umutlarim
ne sen sevdigini söyleye bildin
ne de ben askimi ilan ettim.
Göcebe gibiydi bizim askimiz
giden gemiler gibi hayalerimiz
denize atigimiz islak bir mendil
gibiydi göz yaslarimiz.
Ben seni öyle cok sevdim ki anlatamam.
Ne oldu sevdigim yoklugunu hissetmekteyim.
Neden gittin cok severken seni,
Özlemiyorum diyemem yoklugunu hala hisediyorum.
Karmasik siirlerime sebep
oluyorsun bazen
cümlelerim karisiyor
kelimeler eksik.
Seni cok severken gitiginde
seni topraga gömdüm ben
artik bana aff et deme.
Bitti diyorsam bitmistir
geriye adim atilmaz ki.
Ben dünyayi ters yürümedim
adimlarim ileriye gidisti.
Karanliklarda bogulmaktaydim seninle
ve bugün bir
isik görünüyor penceremde.
Sensizlik daha güzel
hoscakal...
romantikprens
15.03.2012 / 02:33
sardı hüzünler dizelerinizde, yüreğinize sağlık kaleminiz hep yazsın
romantikprens
15.03.2012 / 02:33
Esinkan
16.03.2012 / 01:18