Gecelerin sessizliginde...
yok olusumu izliyordum
karanligin ortasinda sessizce
agliyordum.
Ellerim titriyor, bedenim üsüyor.
Nerdeydim ben
bu karanliklar nasil bir duyguydu ki
kalbimde
bir isik yokmuydu
umudumun tükendigi bir zamandamiydim artik.
Bilmeden yokolusumumu
izliyordum yoksa.
Hic bir yere sigamiyorum
ne yerdeyim ne gökte.
Umudum kiriliyor atigim her adimda
ve isigin nerde oldugunu bulamiyordum
gölgeler icindeyim....
