Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / AYRILIĞIN İLANI

Yazardan en yeniler

Gidiyor musun diye sormayin bana. Gönderen sizsiniz. Ne terk etmeyi istedim sizi Ne de daha yaşamadığımız herseyi toprağa gömmeyi. Sizin kadar öfkeliyim ben de. Sizin kadar endişeli bana kizim demeyin... Bir dokunuşunla bin kenti yıkacak güç verirdiniz bana Ama inandıramadım sizi sorgularken beni düsüncelerinizde gözlerinizin içine bakıyordum kuşkuyla. Bir tek sözünüz bağlardı beni sefkatinize Oysa siz hep susmanın tercihinde... Birkez girdiyse nefret Teslim alır bedenleri, Sütten çıkmış ak kaşık değildim Ama yalanı sokmadım hic bir zaman dünyamıza. O dünya ki bazen minicik bir odada Bazen kentin ortasında şekillendi. Nasıl da güzeldi... Zaten var olusunuz her şey güzeldi ama beni keske bukadar ezmeseydiniz... Yaşamak varken sevdayı delice, Niye boğarız sorularla? Nasıl ikna edebilirdim sizleri Ben, sicaklik huzur dedikçe siz dur dediniz Ben isyanimi belirtikce görmediniz nasil ezildigimi, ve gecmisimle bas edemedigimi görmediniz beni yalnizligima bogdunuz... Zaten az konuşan ben Olumsuz ne kadar sözcük varsa Bulup çıkardım ortaya. hiç bir şey demeden saskinlikla yüzüme baktiniz, ben isyanimi haykirirken ilk defa... Ne kadar zarar vermişim meger sizlere son sözünüz bumu Oysa hiç böyle düşünmemiştim. Kimseyi olduğundan farklı bir hale getirmek istemem. Ama öyle oldu işte. Demek ki; gitmelerin zamanı şimdi. Çocukluğuna sığınır atlatırsın bu acıyı. Biliyor musun Gidişim yürekten değil, zorunluluktan.
Düzenleme: 30.10.2011 / 03:30

AYRILIĞIN İLANI

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler