Şiir Defteri

Yeniden Doğuş

Yazan: BlueOne
25.07.2005 / 17:56
934 kez görüntülendi
0 yorum yapıldı
Bir kış akşamında unutmuştu sevmeyi Kalbi sanki donmuş gibi duygusuzca duruyordu Buz kalıbı haline gelmiş kar üzerinde yürürken Gökyüzünde kendisi gibi yalnız olan ay’ı seyretmeye daldı birden Ve o akşamın 14 Şubat olması bir şey ifade etmiyordu onun için O soğukta saatlerce yürüdü ve düşündü kendini kaybetmişti Yalnızdı ve yalnızlıktan korkuyordu yada öyle kalmaktan Bir dost sesine sığınmaya çalıştı ama başaramadı Titreyen elleri ona izin vermemişti yada yüreği Haykırıp sesini bütün dünyaya duyurmak istedi Ama soğuktan titreyen dudakları şimdide buna izin vermiyordu Duygusuzca titreyerek geceye noktayı koydu. Sabah olduğunda değişen tek şey gökyüzü olmuştu Yalnızlığı paylaştığı ay yerini parlak güneşe bırakmıştı Günler hiç değişmeden bu şekilde sürüp gitti Taki yaz’ın habercisi ilkBAHAR gelinceye dek Artık kendinde farklılıklar hissediyordu Gözlerinden yaş damlaları akmıyordu artık Kalbindeki buzlar erimeye başlamıştı Ve artık yüreği kıpır kıpırdı yerinde duramıyordu Çünkü duyguları yeniden canlanmaya başlamıştı Gözlerinde güneşin parlaklığı vardı Yüreğinde büyük bir sevdanın mutluluğu Kalbi sadece onun için atıyordu çılgınca Delice bir aşkın seline kapılmıştı sanki Sonunda anlamıştı bütün bunların nedenini Çünkü artık yüreğinde BAHAR gülleri açmaya başlamıştı.
Kapat/(ESC)
Yorum Düzenleme

Yeni Üyeler

  • mhrmkaya
  • VEJETARYEN1978
  • Serdar150
  • yunuskivanc
  • Adıyaman

Bağlı Üyeler

  • aliucaralp15:34
  • bilalozturk15:10
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir