Yokluğunda sana benzeyenlerle,
Avuttum kendimi..
Geceleri dolunayı izleyerek uyudum
Senin kokuna olan hasretimi,
Koynumda tuttuğum güllerle doyurdum..
Her gecenin bir sabahı olacaktı,
Sabahlar da yine hasretle doğacaktı,
Bunu bilerek gözüme süzülen
İlk ışığı, gözlerin bilerek öptüm..
Saatler ilerledikçe bilirdim,
Hasret yelkovan gibi dört dönecek
Sesine olan özlemim saracak bu sefer,
Saatlerden çıkan sesleri senin bilerek
Her çınlamasında seni dileyerek yaşadım..
Senin olanlar bana uzakken,
Sesine, gözlerine,kokuna olan hasretimi
Seni çağrıştıran her imgeyle dindirmeye çalıştım..
Olmasi gereken ve olan..
Sen ve hasretim..