Bir çağ yangını sardı gökyüzünü
Erimiş lavlar yağdı yaktı yeryüzünü
Çatladı muhabbete aç gönüller
O çatlaklardan sızdı kızgın alevler
Yanıp tükendiğini hissetmedi kimseler
Çağın çarkında ezildi Ruh-ül Kuddüsler
Bir kez olsun bakmadılar kâinata
Sevgiden uzak merhamet ne nasip onlara
Kurtuluş umarken kendilerini bilmediler
Hane-i Rahman göğüslerindeydi görmediler.
