Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / Büyük Harfle Söylemiyorum Artık!

Yazardan en yeniler

Öleceğim ben de on yedime geldiğimde.ben de intahar edeceğim.Ben de duyuracağım insanlara sesimi.Konuşabileceğim bir yerim olacak benim de. İnsanların ilişkileri iki yüzlü.Herkes birbiriyle çıkarları doğrultusunda konuşuyor.Herkes,kendi değerlerine,kendi kalıplarına yerleştirmeye çalışıyor diğerlerini.Kimse kimsenin ruhunu tanımaya,anlamaya çalışmıyor.Onlar için önemli olan bedenleri. Ama bilmiyorlarki,ruhları olmadan bir hiçler onlar. Bilmiyorlarki,o ruh çekip giderse geride çöpleri kalacak ve o çöpler fıratılıp atılacak toprağa. Bilmiyorlarki,toprağa muhtaç olduklarını,rica edeceklerini bilmiyorlar zamanı gelince toprağa:bizi ört diye. Bilmiyorlarki,yalvaracaklar kendilerini sevdiğini sanan insanlara:unutmayın beni,bırakıp gitmeyin,diye. Bilmiyorlarki bırakıp gidilecek olan bedenleri aslında. Bilmiyorlarki,bu kadar önemsemeselerdi bedenleri,unutulmayacaktı ruhları.Ruhu anlamaya çalışanları,ruha değer verenleri sevselerdi,anlamaya çalışsalardı-her ne kadar onlar için zor olsa da-olmayacaktı,tüm bunlar. Hepiniz herşeyden şikayetçisiniz,en kolayı seçmiş olmanıza rağmen.Peki şimdi ben ne yapayım! Sizden birşey istemiyorum,yanlış anlamayın.Sadece hakkım benim bunları istemek.Ben de bu dünyada yaşıyorum ve sizin gibi karar veremiyorum nasıl olacağına dünyanın.Dünyayı nasıl istediğimi,nasıl görmek istediğimi önemsemiyorlar zaten.Sizinkiyle de ilgilenmiyorlar da,siz önemsiyorsunuz bu kadar kendinizi. Sadece susun,hiçbir şey söylemeyin,bir şey sormayın,anlatmayın bana bir şey. Gülüyorum,evet gülüyorum.Kahkaha bile atıyorum,atabiliyorum.zor bir şey değil,çok kolay.Ağzımı oynatmam yeterli oluyor.Böyle yaparken mutlu olduğumu düşünüyorsunuz.Düşünün,düşünmeye devam edin!Ne kadar mutsuz olursam da olayım gülemeyecek kadar tembel ve bencil değilim. Tembel olan,sizlersiniz.İnsan herkese tıpa tıp yanı duyguları besleyemez ya.Ama o kadarsınız işte.Tembel ve bencilsiniz.Ne farklı şeyler söylüyorsunuz,ne de farklı şeyler söylemeye takatiniz var. Kalıplarınıza da uymayacağım! Kalıba büyük ya da küçük geldi diye buruşturulup atılmaz ya bir insan,ama beni buruşturup atın böyle.Düzeltebilirim ne de olsa kendimi.Gerçi sadece sizlere görünürüm böyle.Siz beni nasıl değilsem öyle anladınız çünkü. Ben,bir şişeye konulmuş mektup gibiyim-size dokunacak bir mektup-.Yalnızca çoğaltıp denize atmayı bekliyorum kendimi.

Büyük Harfle Söylemiyorum Artık!

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler