Üzerine sütlü kahve rengi bir kazak geçirmiş
Aynaya da bakmış hani
Belli..
Kollarını da kıvırmış kazağın
Bunalmış, sıkılmış
Belli..
Yanındakinin omzuna atmış kolunu
Bir samimiyet göstergesi bu
Biraz da sevginin ve tabi neşenin
Dışarıya bakıyor pencereden
Umurunda değil dünya!
Kuşlara hayran ama
Gökyüzüne bir de.
Gökyüzü onun mekanı
Kuşlar yakın arkadaşları onun
Martılar -esas kuşlar- ise, can dostları
Özlemlerini çektiği..
Düşünüyor, gülüyor ediyor da
Sevmiyor kardeşim, sevmiyor
Sevmiyor işte -nedeni yok-, sevemiyor
Sevmek çabuk bırakılacak bir şey değil ki
Sevdiğin çabuk unutulacak biri olamaz ki, olmamalı
Sevgi böyle bir şey değil!
O, tam da olmayanı yapıyor
Öğrenememiş, bilmiyor
Sevemiyor işte, yapamıyor..
Gözlerini alamıyor sonsuz göklerden
Sevmeyi gökyüzünden ibaret sanıyor
En iyisini yapıyor aslında
Yapılmayanı gerçekleştiriyor..
Hem böyle
Lise sıralarındaki bir genç kıza,
sırasının üzerine adını yazdırıyor
Gökyüzü gibi sonsuz
Gökyüzü gibi sevgi dolu adını.
Gözleriyle bir insanın içini temizleyebilirdi,
Sevgisizlik dolu gözleriyle
İnsanlar sevgi dolu gözler aramıyorlar artık ne de olsa..
Temizleyebilir-di!
Şimdilerde yaşasaydı yapabilirdi bunu
Oysa öldü..
Yıllarca adının kazılı olduğu sıra da atıldı,
Fırlatılıp ataıldı bir şehir çöplüğüne belki
Belki de yakıldı
Bu kadarı belli değil
Belli değil ne yapıldığı ama
Neden yapıldığı ortada:
Gerek kalmadı artık sıralara
Kapatıldı okullar çünkü
Artık okul mokul kalmadı hiçbir yerde
Okullar!
Okullar kapatıldı, kapandı diyorum size!
Onun, o güzel ölümünden hemen sonra
Hiç vakit kaybetmeden kapattılar okulları
Ama neden?..
Bunu sormayın sakın
Kimse bilmiyor..
bilgisayarım
26.12.2007 / 18:01
sevgili kimse gerçekten konu ilginç geldi bana ama ben okulun kapanmasını bir hayatın bitmesi diye yorumluyorum ama hep sevgiyle kal yüzünden gülümseme eksik olmasın iyi akşamlar{s:015}{s:027}{s:029}{s:030}
bilgisayarım
26.12.2007 / 18:01