Al beni rüzgar!
Savurduğun tüm o şeyler gibi
Al beni!
Çıkar gökyüzüne
Geçmişimi bırak sadece arkada.
Hafızam bomboş artık
Hiç uçurtma uçurmamış olmanın acısını
Böyle çıkartyorum bende.
Hiç kimseyle hiçbir şey paylaşmamanın,
Hiç konuşmamanın,
Tüm soruları kendim sormamın
ve cevapları kendim vermemin
alışkanlığından olsa gerek:
Çok hafifim
Acı vermenin insanlar tarafından
hoşa gidildiği bu yerde konuşmacıyım.
Gökyüzünde bu kadar kalmak yeter!
Artık toprağa basıyorum
ve diyorum ki canımı acıttıklarının sanan bu insanlara:
tenime bir parça pamuk deyse ancak bu kadar acırdı canım...
bilgisayarım
16.09.2007 / 20:23
bence konuyu güzel işlemişsin ortaya şirin bir şiir çıkmış sevgiler{s:015}{s:027}
bilgisayarım
16.09.2007 / 20:23