Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / yarının ümidi

Yazardan en yeniler

Papatyalar ağlar doğuşumdan bu yana Kimsem yoktu aynadaki gölgemden başka şairin kırılmaz kalemiyim ben Mürekkep biterse kanla yazarım Terimi gözyaşlarımla siler sünger gibi tenim çeker Bir askerin hasretiyim şafakla geri dönerim Bir mahkumun özlemiyim isyanın şairiyim ben Pulsuz mektup zarfsız kağıt Rapsiz efkar masadaki rakı Doldur bardağı durma hancı benimle dinlenecek efkar Gülücükler çehreme hep dar! Yüzünü asma sakın bana küsme bir gün gidicem bilirim beni bensiz dinleyeceksin ardımdan seslenecek yağmur topraklar mezarından taşacak güneş hiç doğmayacak Tanrı her zaman olmuş hasmım! 4 duvar arasında saklanan hep ben Mutluluk olmuş haram bana yollar uzun vur tabana Sırtımdaki yükler sadece gördüklerim Hüzünle başlar bütün sözlerim Bir bilmece; dizlerimi çekerim karnıma ağlarım ben her gece ? Boş bir defter yazdıklarım Yırtılmış yapraklar kayıp anılarım Parçaları kayıp bir yapboz hayallerim Sandığın içinde kilitli saygınlığım Yorgunum çok yanlızım Tren istasyonunda kayıp bir vagon Mürettabatını kaybetmiş bir denizaltı Zaman aşımına uğrar masallarım Ah anılarım salıncakda sallanmaya benzer benim tahtım Kabusum ol bari mucizem ol Sensiz ben bensiz sen küskün hergece bize zamanla kurumuş yağmur taneleri boş bir dua uyurken kirpiklerim yok san ki Sandım ki solgun yüzüm insan içinde yok belki Lanetlenmiş Selamlarım Kaybettiğim hain dostlarım Saramazken mutluyum ben yaralarımı Bırak ellerimi tutma sakın beni Geceleri açık kalacak hep ellerim Küflü kalmış hep dileklerim Kundaklanmış imgelerim Silgiylemi sileceksin yazdıklarımı Unutman gerekebilir belkide beni Sebebi yok belkide ben hep yanlızdım Göz yaşlarımızı bittimi sandın
Düzenleme:08.01.2006 / 16:54

yarının ümidi

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler