Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / Sevilay-2. Bölüm

Yazardan en yeniler

... -Benim seninle konuşmam gereken bir şey var kızım... -Evet annecim, dinliyorum. -Kızım... Feryal hanımın yüz ifadesi çok değişmişti, yüzü bembeyazdı. -Annecim, sen iyi misin? -İyiyim kızım, biraz başım ağrıyor... -Ya hep benim yüzümden! Salak Sevilay ya, salak! -Deme öyle kızım, seninle alakası yok bunun. -Olur mu anne? Sana bağırdım çağırdım hasta ettim işte! Sevilay, annesinin haline çok üzülmüştü. Kendisini suçlamadan edemiyordu. 'Anneme ne söylesem de, moralini yerine getirsem?' diye düşünürken, Feryal hanım söze girdi; -Kızım... -Söyle annecim. -Baban ... -"Baban" deme o adam için!! Sevilay bağırdı, çünkü çok kızmıştı. Sonra annesinin kötü olduğunu hatırlayıp pişmanlık duydu. -Ahh, salak kafaamm! Annecim, özür dilerim. Sana yine bağırdım ama biliyorsun; 18 yıldır bir kere baba diyemediğim şerefsize, 18 yıldan sonra "baba" denmesini istemiyorum. Sevilay kendini ağlamamak için tuttu. Gözleri dolmuştu. Annesini konuşturmadı bile. Feryal hanım sadece; -Haklısın kızım, çok haklısın... diyebildi ve kızına sarıldı. Sevilay, gözleri dolu dolu konuşmaya başladı. Ağlamasına çok az kalmıştı, ama yıllardır içine attığı yeterdi! -Anne, çok zorlanıyorum... -Biliyorum kızım... -Babam, hayatım boyunca okulumdaki tek bir veli toplantısına gelmedi. Babam, beni bir kez okula bırakmadı. Babam, bir kez bana sarılmadı. Babam, bir kez beni öpmedi... Sevilay bunları söylerken yaşlar gözünden akmaya başlamıştı bile... -Babam, bir kere beni elimden tutup parka götürmedi. Babam, bir kere benim karnemi görüp, "Aferim kızım" demedi! Ya ben tebrik istemedim ki... "Aferim" diye başlamak zorunda değildi hiçbir cümlesi. Ama benim babam; bir kez bile, bana "Kızım" demedi. Demedi anne... Demedi... Sevilay, hıçkırıklarını tutamıyordu. Feryal hanım tekrar kızına sarıldı. Uzun süre öyle kaldılar. Sevilay ağlamasını durduramıyordu. Annesine sarılmayı bırakıp, tekrar konuşmaya başladı; -Ben, en son 10 yıl önce ondan bahsederken baba dedim... -Bana "Babam nerede anne?" diye sormuştun. -Evet... Sonra seninle bütün gece oturup, onun pisliklerini konuşmuştuk. Sen "O gitti kızım, bir daha gelmeyecek" dedikten sonra; "O artık benim babam değil! Bir daha ona baba dersem, Boni paramparça olsun!" demiştim... Boni; Sevilay'ın bebeklikten beri tek bir gece ayrı yatmadığı peluş kedisiydi. -Boni'yi koruyamadın! -Ya anne.. Sevilay yaşlı gözleri ile gülmeye başladı. Feryal hanım da kendini tutamayıp kızı ile birlikte güldü. Sıkı sıkı sarıldılar. Feryal hanım, konuyu artık kapatmak istiyordu; -Yeter artık sulugöz! Beni de ağlattın. -Aa, ben mi? Ben mi ağladım? Yok canım... -Yok canım, benim kızım ağlamaz. -Yani.. -Hadi uyuyalım artık bebeğim, geç oldu. -Tamam annecim, iyi geceler. -İyi geceler kızım. Feryal hanım kızını öptü. Ayağa kalktı. Tam kapıya yönelirken Sevilay seslendi; -Anne. -Efendim kızım. -Teşekkür ederim... -Niçin canım? -Sen bize hem annelik, hem babalık yapmak istedin. Ama sen sadece annemiz ol, olur mu?.. Çünkü o adam, baba olamadı ve ben babaya ihtiyaç duymayı bıraktım. Ama sen çok iyi bir annesin, öyle kal. -Tabiki kızım... -Söz ver bana. -Söz veriyorum bebeğim. -Ben onu beklemekten çok kolay vazgeçtim, ama sen olmadan yaşayamam. -Ben de siz olmadan... Canlarım benim. Feryal hanım tekrardan kızına sarıldı. -İyi geceler annecim. -Sana da canım kızım benim. Feryal hanım odasına gitti. Sevilay da Boni'ye sarılıp, kısa süre sonra uykuya daldı. ... Saat, sabahın 7'siydi. Feryal hanım, Sevilay'ın çığlıkları ile uykusundan sıçradı; -Bu ne ya?! Bu nee?!! Feryal hanım, telaşla yatağından fırladı. Hızla üst kata çıkıp, Sevilay'ın odasına koştu. Telaşla kapıyı açtı. Sevilay, elinde bir kumaş parçası tutmuş, bağırarak ağlıyordu; -Kızım, iyi misin? -Değilim! Bu ne anne? Bu ne?! Sen böyle mi "İyi anne" oluyorsun?! -Ne oluyor kızım? Sevilay ağlama krizine girmişti. Feryal hanım hala uyku sersemiydi. Dikkatli bakınca Sevilay'ın elindekilerin, paramparça olmuş olan Boni'nin parçaları olduğunu farketti... -Boni'ye ne olmuş öyle kızım?! -N-ne mi olmuş?.. Sen yapmadın mı? -Hayır... ...

Sevilay-2. Bölüm

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler