Aralık kalmış penceremin arasından ışık sızıyor yüzüme
Ve sende aynen öyle sızmıştın, şimdilerde çok tahrip ettiğin içime
Artık karanlıkta buluyorum yönümü
Ve sen galiba o yüzden ışıksız bıraktın beni
Boş odamda topuklun dans ediyor,
Hiçbir sey göremiyorum ama sen oradasın. Tıpkı her reddettiğim gibi seni. Varlığını ve yokluğunu, koskoca dünyaya sığdıramamam gibi. Belki ben karmaşık bir adamım ama sende yağmurda tanımıştın beni. Delice yağan ama birbirini hiç değmeyen koca bir sağanağın içinde, delice sevip hiç birbirini uymayan iki insandık bizde.
Cebimde iki biletim var, gidişi olan ama dönüşü olmayan.
Sahiden istemez miydin dönüşü olmayan yollarda sadece bana hapsolmayı?
Ya da yine çıkar mıydı yolların benden başka her yere.
Seninle bir oyun oynasaydık;
Hiç yalan söylemeseydik birbirimize
Ve ölene kadar ait kalıp,
Bir söz verseydik birbirimize:
Her kış karın düştüğü ilk an
Gökyüzüne bakıp, yıldızlar kadar sevseydik,
Ve yıldızlar parlatsaydı,
Eskilerde beni gördüğünde parlayan gözlerini. Yine...