Ben derin bir karanlığım
Ve sen en aydınlık yanısın ruhumun
Hayal mi gerçek mi bilmiyorum
Belki de hayaletinle yaşıyorum
Her gün defalarca terkedip
Sonra yine kapına geliyorum
Affetmen için.
Birbimize en kötü şeyleri yapsakta
Benden başka kimseyi sevme diye
Ben derin bir yalnızlığım
Kuytu bir sokakta kaybettim mutluluğu
Doğru mu yanlış mı bilmiyorum
Belki de artık seni özgür bırakmalıyım
Her gün öldüğümü zannedip
Sonra yeniden başlıyorum
Senin için.
Birbirimizden vazgeçemeyeceğimiz için
Çünkü ben senden başkasını sevmedim
1-3
2-4