Şiir Defteri

Hatirladiklarim-3

Yazan: Pandora
23.03.2006 / 23:59
752 kez görüntülendi
3 yorum yapıldı
Gece ayaz, gece urkek, gece uzun, gece sessiz... Kucucuk bedenimle sigindigim divanda gozlerimi acmaya korkuyorum. Saatin tiktaklari arttikca, zaman gectikce, gece olunca, babam gelmeyince, fisildamaya basliyordu dualarim. Sokak lambasinin isiginda okumaya calisirdim kitabimi ki babam geldiginde benim uyanik oldugumu bilip yanima gelmesin, dovmesin diye. Cunku sacma sapan seyler soruyordu ve cevabin ne olursa olsun dayak yiyordun. Dun gece deprem sokunda sarsilmayla uyandim, babam elinde bir tomar para ile bana bakiyor. Kalk say bunlari diyor. Sersem gibiyim, ruyada gibiyim, kabusta gibiyim. Saymaya basliyorum yanlis cikiyormus. Yok deste oylemi tutlur, yok sen zaten ne bilirsin, allah senin belani versin, seni okutan hocaninda... seni doguraninda.... dogurtaninda.... diye baslayan ve arkasindan dayakla devam eden, ruhsuzluk anlari. Ruhsuzluk anlaru diyorum cunku o kadar cok yasadim ki artik bu anlari basladiginda neler olacagini degil ne zaman bitecegini dusunmeye basliyorum. Annemi dusunurdum cogu zaman. Nasil katlaniyor diye. Gene hamile annem. Ucuccu kardesim dogacak. Peki ama bir kadin dayak yedigi biriyle nasil ayni yatakta yatar anlasilmazken ondan yeni bir cocuk neden yapar? Bunlari o zaman degil sonralari, buyuyunce sorgulamistim. Babamin gecenin ucunde neden banyo yaptigini, neden annemin ertesi sabah basi tulbentle sikili olarak uyandigini ve tum gun neden basinin agridigini, babamin o gun anneme neden hic bagirmadigini cooookk sonralari anladim. Ne dusunurdu acaba babam 1 saat once agzini burnunu dagittigi kadina sarilirken? Ya o kadin ne dusunurdu az once dayak yedigi adam ona sevgiyle sarilirken. Belki sorunlari vardi babamin. Belki baskasina asikti, ayrilmak zorunda kalmisti, kimseye diyemiyordu ve bedel odetiyordu bizlere. Buna hakki varmiydi? Tabiki yoktu ama o hep dogru bildigini yapmisti. Bense tum omrumu onu affetmeye ve anlamaya calisarak gecirmistim. Ve sanirim bu aliskanlik haline gelmis olmali hala anlamaya calisiyorum insanlari. Suzlamak yerine, yargilamak yerine anlamaya, dinlemeye konusarak cozmeye calisiyorum. Oluyor mu diyeceksiniz? Evet bazen olmuyor. O zaman su soz aklima geliyor: Nuh ile uslanmayani etmeli tekdir, tekdir ile uslanmayanin hakki kotektir.
Düzenleme:24.03.2006 / 0:02

Mırkan


24.03.2006 / 00:05
gerçekten kendini okutan bir yazı..

Pandora


24.03.2006 / 00:14
COk tesekkur ederim. Devamini suan yaziyorum. Kitap olustugundada umarim insanlar ayni tadi alirlar.

erolkara


24.03.2006 / 14:09
{s:030}
Kapat/(ESC)
Yorum Düzenleme

Yeni Üyeler

  • mhrmkaya
  • VEJETARYEN1978
  • Serdar150
  • yunuskivanc
  • Adıyaman
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir