İster misin tutayım nefesimi?
İstanbul yağana kadar gözlerimden.
Dökülünce sağanak sağanak
Üsküdar ve sahil boyu Kız Kulesi
Sandallar geçse ellerinden.
Rötar yapsa güneş
İmkansızlar ihtimali var mı?
Saçaklar kandil ışığı
Bütün yüzü aydınlık İstanbul’un
İster misin bırakayım sesimi?
Sönsün İstanbul.
Sanki aynı dili konuşuyoruz
Bütün gece sohbetlerinde denizle
Her yerim su yanığı.
Sesine koşsam
Ne zaman canım ağrısa
Resmine bakarak geçirdiğim günler şahit
Olmadığında
Bütün güller aklımda soluyor
Yani sen yoksun ya
Yani yanımda
Bütün güneş sistemi duruyor
İster misin bir avuç ırmak
Suç olup yavaşça damlasa
Parmak uçlarımdan?
Yeşil sandığım gözlerin
Deniz olsa yeniden.
Ve ister misin unutsam seni
Devrik yüreğimin
Her defasında seni öven cümlelerinde?
Bir vesikalık hüzün cebimde
Sen şehrimde dururken
Biter misin gecesi gündüzü belirsiz özlemimde?
Ve mümkün mü İstanbul?
Hem seni hem onu sevebilmek
Göremesem bile...
PenCe
26.08.2006 / 03:25
Mümkün degil, ne Istanbul onsuz nede o Istabulsuz, nede o Sensiz.
Devam et, Siirle kal. Yüregine saglik. {s:029}
PenCe
26.08.2006 / 03:25