Monarşi kaldırıldı aşklardan,
Koca bir krallık yerle yeksan.
Köleler bağırıyor:
Yaşasın demokratik ayrılıklar…
Tüm işgalciler üzerime yürüyor,
Beynim esir düşmüş zindanlara…
Kalbim haykırıyor, biraz ürkek:
Devrilmeyecek aşklarımdaki sultanlıklar…
Şimdi müebbet sensizlikle yargılanıyorum,
Faili meçhul yalnızlıklar üzerime yıkılıyor,
Ve namlunun ucunda bir yürek.
Ordular toplanıyor kaşıma, elleri titrek.
Son arzum soruluyor…
Yasalarla kuruluyor artık sevdalar.
Ben gözlerinde kayboluyorum.
Ve son devrik aşık olarak;
Topraklarımda sonsuzlaşıyorum…
Fıratın-Hüznü
23.12.2007 / 16:39
Ben kuramadım hiç bir şey. Dağınık herşey. Ne kral olabildim, ne köle.
Dedikoducu mahalle kadınları gibi, yazdım da yazdım. Demokrasi vefasızlık edince kralı özledim, kral ferman buyurunca da demokrasiyi istedim. Sonra öğrendim: Kendi uygarlığımı kurmak için gecikmemeliydim. Devrik aşık diyorsun be kardeş. Aşık kabul edilsem de devrilsem, ne dediğinin farkındasındır inş. {s:020}
Fıratın-Hüznü
23.12.2007 / 16:39