buralara on yılda bir kar yağar
kar yerlerden sökülürken bahar geçti penceremden
yaz geçti sımsıcak
rüzgar kastı kavurdu
çiçekler yüzünü erken gösterdi de
ben beklerken
çocuklar doluştu kortlara sahalara
sular doldu havuzlarda
az ötede çalgıcılar eğlenirken
kapıları demirledim
ve sonbahar soğuttu aniden
içimi ısıtan hoşluğu
yalan geçti kapımdan
yalan penceremden
camımdan ışığımdan sızmış olacak
duvarlarda bir buğu
yalan uyandığım uykular
bunca yıla direnmişim
hiçbir şey öğrenmemişim hayatta
otuz dokuzuma girerken
nefreti öğrendiysemm...
