O gözler beni öldüren hançer
Gelir yüreğimi deler de geçer
O sözler padişahtan ferman
Alır aklımı bırakmaz derman
O çehre ki güneşi kıskandırır
Beni aşkın oduna yandırır
O gülüş ki aya hatırlatır çaresizliğini
Şu an hissettiğim ölüm sessizliğini
Bu öyle bır duygu yaşamayan bilemez
Göz görür kalp anlar akıl sezemez
İnsan kurtulmak için çırpınsa da boşa
Her hareket aşk oduna uzanan bir maşa
Körükleyip durursun sadece sineni
Öyle ateş ki hem seni yakar hem çevreni
Yandıkça yanarsın kalmaz külün
Yalniz geçirdiğin her dakika sanki ölüm
Kımse istemez bu dertten kurtulmak
Geçiyor ömür yaklaşıyor son darak
Gidecegiz bir gün burdan belki ağlayarak
Herkes gibi bizim de sonumuz kara toprak
Duyarsan bu haberi ağlama boşuna
Fatiha oku sür ellerini mezarımın taşına