Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / Sensizlikte Üşüyorum

Yazardan en yeniler

Sensiz şehrimde fırtınalar kopuyor sanki. Ölümün hırçın dalgaları kıyısız ömrümde Her vuruşta bir parçamı alıyor Üşüyorum işte .. Gözlerim, gözlerini arıyor gökyüzünde... Ama gökyüzü kapalı göstermiyor bana yüzünü bile.. Şehre yağmur yağıyordu Bereket dağıtan yağmurlar bile acımasızdı sensizlikte ... Her damlasında saçlarıma kor ateşler düsüyordu Tüm şehri dolaşıyorum cıplak ayaklarımla Önümde seni bulma umutlarım... Arkamda beni kovalayan zifiri yalnızlık.. Saatler geçmek bilmiyor Gözlerim bir an saate dalsa Yelkovan cellatlığa, Akrep ise karanlığa bürünüyordu. Umutlarıma akbabalar üşüşürken Dikenler batıyor sensiz yüreğime Hançerler med-cezir gibi giriyor içime Sensizlikte üşüyorum Yaşayamıyorum sensiz Susuyorum Rüzgar bile sessiz Ayaklarım yoruluyordu Çukurları dolduran su birikintilerine çarpa çarpa Soluk almam zorlaşıyor her adımımda Arsız dikenler yetişiyor yüreğimin toprağında Ayazlar kapı eşiğinde beni beklerken Sensizlikte üşüyorum... Üşüyorum ya Bedenimi, hasretinin kıvılcıma atıp ısınmak istiyorum Hayır ...hayır Isıtmıyor hücrelerimi hiçbir şey Denizlerde yansam, ateşlerde sönsem de Sensizlikte üşüyorum Bir sokak lambası görsem Sen diye seviniyorum işte Hayal oldugunu anlatınca köşebaşına yılıyor yüreğim Ağlamak geliyor içimden Ağlayamıyorum bile .. Sensizlikte üşüyorum Sanki sensiz duygularım bölük pörçük Yıldızlar varsa da gökyüzünde , sanki bana sönük Ölümü ensemde hisseder gibiyim Kimsenin olmadığı sokaklara girmiyordu ayaklarım Korkuyordum işte Karanlıktan degil ; Sensizlikte ölümün kalbimi esir almasından Korkuyordum.. Kılcaldamarlarımdan canımı çekiyorlar sanki Her yerde seni ararken Sensizlikte üşüyorum
Düzenleme:14.11.2005 / 23:52

Sensizlikte Üşüyorum

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler

Bağlı Üyeler