Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / Ölüm İle Hayat Arasına Çizebildiğim Tek Mutluluğumdun

Ölüm İle Hayat Arasına Çizebildiğim Tek Mutluluğumdun

Yazan: red_romans_33
14.01.2007 / 14:16

1690 kez görüntülendi
4 yorum yapıldı

Takip et @sdefteri

Yazardan en yeniler

Hiçbir kelime senin adın kadar yer tutmadı dudaklarımda.. Hiçbir kadın senin kadar yakışmadı alın yazgıma..Ama başaramadık bu sevdayı yaşatmayı..Başaramadık işte..” Biz seninle hiçbir zaman aynı cümlenin içinde bile anılmadık.. Ne ben acılarını sırtlamış cümlenin yüklemi olabildim ne de sen mutluluklarımın gizli öznesi olabildin..Biz sadece hasrete prangalı iki yürek olduk....Biz ayak uçlarındaki karlara aldırmadan güneşli sabahlara doğmayı özenen iki deli gelinciktik..Zamansız açtık baharlara..Zamansız uyandık kış uykularından..Birbirimizin yüzünde gördüğümüz gülüşleri bahar sandık..Oysa biz kökleri toprakta kalacak bir gelinciğin bir kış sabahı güneşe gülümsemesi kadar imkansızdık…Hayat yolculuğunda sırt sırta verdik zannederken sırtlarımızın arasına örülü hasret duvarlarını göremedik..Belki de görmek istemedik..Ne zaman duvarları aşmak istedik işte o an esir düştük imkansızlığa… İşte o zaman yenik düştük zamana.. Senle ben , hiçbir zaman “ biz “ olmayı başaramadık… Başaramadık işte.. Belki de seninle biz ayrı cephelerde savaşan iki kılıç ustasıydık…Kendimizi hep aramıza örülmüş hasrete kılıç sallar bilirken meğer biz kendi yüreklerimize kılıç sallamışız… Hadi git sevgili.. Rüzgara karşı savaşmayı bırak…Hadi git.. Dağlar devrilmişken omuzlarıma, yalnızlık düşmüşken sokaklarıma git.. Git diyorum sana..Kapıyı biraz arala ve git.. Bana verdiğin ne varsa her şeyi topla ve git.. Bekletme ” seni” bekleyenleri…Bekletme kapımda beni sonsuzluğa gömecek yetim kelebekleri…Hadi git.. Her harfine ölümler beğendiğim adımı dudaklarımdan sökerek git.. Bana çıkan tüm sokakları sil adres defterlerinden.. Yaşayıp da kendi yüreğine bile ispat edemediğin bu sevdayı “ mutluluk bakiyelerden” düş gayri..Gözlerime demir pervazlardan ölüm göz kırpıyorken durma git … Hadi git sevgili... Adınla başlayıp adınla bitiremediğim cümleler kadar yalnız bırak beni..Durma karanlıklarımda, durma hatıralarıma..Git sadece.. Bırak hayat boyu sensizlik yerine ölümler diz çöksün ayak dibime…Bırak günahların dökülsün soğuk ellerinin gezindiği kücük avuç içlerime..Hadi git sevgili.. Biz seninle rüya olmaktan öteye geçemedik.. Hiçbir zaman acıyı sırtlanıp mutluluğa gülümsemedik..Hadi git…Dudaklarında daha fazla kanamasın pişmanlıkların. Daha fazla ağlamasın hatıraların..Hadi git sevgili.. Hadi git..Çıktığın kapıdan ölüm gelsin ayak uçlarıma..Bırak gözlerin mapusluğum, yüreğin sonsuzluğum olsun..Hadi git…Durma sabahı olmayan karanlıklarımda.. Daha fazla üşütme ellerini karı, boranı eksik olmayan kışlarımda... Daha fazla bekleme yamalı cümlelerimde. Git diyorum sana.. Git..Beni “ bana “ bırakma…Hadi kapıyı arala ve git..Kapat tüm ışıkları.. Ve git hadi..Çıktığın kapının ardından ölüm gelsin gayri.. Şimdi git… Unut ismimi… Unut yeminlerini…. Seni hiç sevmediğimi farz et… Bu sevdayı hiç yaşanmamış kabul et.. Demir kapımı “ ölüme “ arala ve sessice git… Git diyorum… Sadece git… Ardından ölüm gelsin ayak uçlarıma.. Sana kavuşmayı bilmese de , Seni severken “ ölmenin gururunu “ yaşasın bu yürek… Çünkü; sen benim, Ölüm ile hayat arasına çizebildiğim tek mutluluğumdun…. 12 Ocak 2007 17.24 İsmail Sarıgene

Fıratın-Hüznü

15.01.2007 / 09:51

Ben, siyahları çıkarmadım hala üzerimden... Desem yazınıza cevaben; olur mu bilmem. Sevgili İsmail. Sessizliğin çok üzmüştü bilesin...

Düzenleme:15.01.2007 / 09:54

red_romans_33

15.01.2007 / 19:28

Sevgili abim, Umut ve mutluluğunun demir kapımdan ayrıldığından beri gözlerimde biriken kan kokulu çiceklerle ugraşmaktayim. Baharlara küskün bir cicek gibi gölgelere sığındım artık. Cığlıklarım dilsiz, kelimelerim ise acıma anlatmakta kifayetsiz.. Artık yollarım yok..artık sözlerim bitti.. Sadece bana bırakılan hatıraları demlemekteyim.. Yastık ucuma saklanan karanlıkla gecemi puslu sabahlara mühürlenmekteyim.. Bilirsin beni.. Fırat kadar derin akmaz kelimelerim.. Ama biliyorum ki, içimdeki ayrılığı ne Fırat yıkar ne de kör yangınlar... Seninle konuşmayı özledim abim..Pek sık giremiyorum nete. Yine de sen beni ekle ..Belki de senin icin bir aksam gelirim nete.. sarigene80ismaiel@hotmail.com ve kasimdusleri@hotmail.com... Saygılarımla.. Yüreğine iyi bak.... kardesin İsmail

Fıratın-Hüznü

15.01.2007 / 20:37

Yağmur düşünceleri büyütür içindeki sevgisine bir adam. Beklediği ya güzdür ya bahar. (Yaz yağmurunu asla geçiremez aklından; o, yaşanılan sevdaların yağmurudur) Bilir ki; içine yağmur karışmış, yağmurlar yağmış sevgilerdir unutulmayan. Beklediği ya güzdür ya bahar. Yağmurlar yağar buralarda, açınca yerlere iner göklerin avuçları; Dinince yağmurlar, farkeder adam daha da uzaklaşmış yakınlıkları, (Her yağmur, onunla yaşanmamış bir yağmuru acı acı anımsatmaktan başka neye yarar ki?) Ne yaşadı, ne de geçmişi yaşanmış sayabildi, sadece acılar gerçekti. Olmayan şeyin acısı nasıl oluyordu da o denli yakıyordu; bir isim bile çok görülmüşken. Daha da kötüsü ne karlar anlar yağmurları ne yağmurlar karları, mekanlar ayrı mekanlar uzak. Sevgilinin dili değişmiş, susmuş sevgi dolu beyanları, ümid-i nev-baharı uzak. Şimdi karlar yağıyor sevdanın uzak kentine. Sesini, sıcaklığını, özlemini bastırıyor. Girdaplarıyla şehrini saran kar taneleri. Dilimde bir dua: Allahım, olmasın uzun bir Kışın adı unutmak. Sevgili İsmail; bendeniz nete hiç girmiyorum. Ruhum tutukluk yaptı. :) E-mailim bile yok. Hem neden olsun ki. Söz ver güzel makarna tarifi verirsen gelirim nete ok? {s:020}

Düzenleme:15.01.2007 / 20:45

asude_bahar

16.01.2007 / 09:39

hayırlı sabahlar öncelikle haddime değil belki ama şiirleriniz gibi yazışmalarınızda çok hoş. kitap çıkarmak gibi bir fikriniz yok mudur? olursa ilk alan ben olacağım inş. ama sizin kitabınızı nasıl tanırım, rumuzunuzla değil mi ancak?sizin gibi insanların sanal alemde gün gelip unutulmasını gönlü olan hiçbir insan arzu etmez sanırım. sizin gibi yazabilmek, düşünebilmek,hissedebilmek için neler vermezdim acaba? belki de sizin gibi olamam hiçbir zaman. Çünkü sizin kadar cesur olduğumu düşünmüyorum. insanın ruhuyla samimi olarak yüzleşmesinden daha zor ne olabilir? bilmiyorum.

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler

Kalbinizinsesi
YarugCalabi
Ahmed-i
omerfaruksirin
ademtok

Bağlı Üyeler

Polet15:17

Kapat/(ESC)

Rastgele Şiir