Şiir Defteri

Güz Kadını

Yazan: musaoz
19.03.2007 / 10:20
1311 kez görüntülendi
1 yorum yapıldı
Hüznü bahçeyi dolduruyor Sırıkla düşürülen incir Isırılıp atılan bir elma Uçar gelir göğün mavisi On beşine giren ay’ı Bulutlar güz akşamları Takar koluna giderdi Sanat bahçesine gelişi Utangaç çocuk gibi Mor gülüşü, leylim bakışı Büyütürken kucaklaya kucaklaya Kopardılar meyvelerini Gülüşünü devşirmeli şairler Dolaşıp bin bir çiçeği Dağ yeliyle soğumuş Buğulu testinin suyunu Döke saça içmesi bir hoyratın Gibi imgeler uyandırıyor O üzgün, o kırılmış hali Koklanmadan atılan Solgun bir gül dalı Laf atsa bir delikanlı Ah nasıl da sevinir Görenler var diye hala Kadınca güzelliğini Güz aylarına benziyor dalgınlığı Uçup gitmiş rengi Dökülmüş gül kokuları

usagi


19.03.2007 / 14:32
Güzel olmuş sevgili şiir dostu{s:033}
Kapat/(ESC)
Yorum Düzenleme

Yeni Üyeler

  • mhrmkaya
  • VEJETARYEN1978
  • Serdar150
  • yunuskivanc
  • Adıyaman
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir