Heyhat!
Bazen soğuk bir iklim..
İki büklüm götürür beni..
Elime hüzün tutuşturur, buruşturur atarım.
Huysuz bir çocuk gibi..
Yine de yakar işte..
Yakar, derin okyanuslara batar umutlarım..
Balıkların bahtına!
Kum fırtınalı çöl gecelerinde toprak bağrını açar..
Saçar servetini ihanetime..
Pirimi seçip adına ay derim nurundan ziyade..
Karanlığıma bir tutam ışık isterim
Billur pınarlara düşmek gibi serin olsun.
Heyhat ruhumu cüzzam almış.
Kaf dağında ararım iksirini..
Öyleyse düşeyim yamaçlarından vadilerine..
Bendekini yerde sanmışım..
Derde banmışım ekmeğimi..
Soğuk iklimler almış saçlarımı da kar saçmış düşlerime..
Geç kalmışlık hissi telaş dolamış ayalarıma..
Dudaklarıma dikiş atılmış zehirli iğnelerle..
Bal dökülür mü artık..
Kükürt kokulu kelimeler yerine..
Edebi Notlar - Muhammet GÜNDOĞDU
misocan
18.04.2011 / 11:48
şiir hissiyatın güzel ama biraz sanki karışık olmuş gibi bir toparlansa daha iyi olabilir. Düzenleme:18.04.2011 / 11:49
#1
nesligül
20.04.2011 / 16:03
Güzeldi. Beğendim şair. Devamını dilerim. {s:029}
#2
muhammetgundogdu
26.04.2011 / 01:57
Teşekkür ediyorum yorumlarınız için. Ne tür bir karışıklık olduğundan da bahsetmiş olsaydınız daha iyi olurdu. Bir karışıklıktan kastın anlam bütünlüğüyle pek bir karışıklık yok. Anlama karışıklığına yol açmış olunabilir. Teşekkürler
misocan
18.04.2011 / 11:48
Düzenleme:18.04.2011 / 11:49
nesligül
20.04.2011 / 16:03
muhammetgundogdu
26.04.2011 / 01:57