Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / Şiddetin Öyküsü

Yazardan en yeniler

Yaramaz çocuğu önce baba haşlar. Anne kıyamaz, sonra o da başlar. Çocuk doğruyu söyler dayak yer. Her seferinde bu böyle devam eder. Dayaktan kurtulmayı, yalan ile dener. O zaman dayağın yerinde yeller eser. Başarmıştır, yalanı kendine meslek eder. Kıvrak zekasını yalana katık eder. Geçim kaynağını bulmuştur, öyle gider. Fırsatçıdır, çıkarı için övgü düzer. Şiddetin öyküsü, tam bir fırsata döner... Bedeva yaşamanın yolunu,yalanda arar. Hele başardıkça bir üst sınıfa atlar. Hiç tatmin olmaz onuda küçümser. Çıtasını yükseltir, kendini mebus eder. Olmayacak masalları coşku ile söyler. Bir alkış tufanı, onu da mest eder. Sonra aynaya bakıp, ben neymişim abi der. Attıkça atar, tuttukça tutar, sallar herkes inanır. Duygular coşar, atlar arpasız koşar.. Atlar takattan düşer, uyuz eşeğe döner. Şiddetin öyküsü, pastırmacıda biter... Doğru söyleyenin, yüreği çok saftır. Onu bir türlü anlayamazlar, çok tuhaftır. Şeytanlık bilmez ki, günahtan muaftır. Vicdanının sesi, her zaman ağır basar. Empati kurar, içi sızlar çok üzülür. Yarını değil, hep geleceği düşünür. Vizyonu geniş, ufku derindir. Damla damla su biriktirip, göl eder. Doğa bile bir gül bahçesine döner. Şiddetin öyküsü işte burada biter... Mustafa Kaman 4 Mayıs 2019

Şiddetin Öyküsü

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler