Aradım bir aşkı, bir yol bulamadım.
Gülü sevdim onu hiç koklayamadım.
Düşler içinde ben bir gerçek aradım.
Bir sarhoş gibi sağ, sola savruldum.
Yoruldum dostlarım, yoruldum ben.
Bitmiyor afet, yaşasam ne fark eder.
Asıl felaket insan, yangınlar ve seller.
Huzur yok, insanım ben savruldum.
Ben hep severdim doğayı, çiçekleri.
Su berrak, doğa yeşil, gök maviydi.
Şimdi insanlarda ruh halleri değişti.
Her mevsim yaprak gibi, savruldum.
Normal yaşam, ne kadarda lüksmüş.
Dostlarla sohbette çay, kahve içmek.
Virüsten, köşe bucak kaçmakta moda.
Modaya uyduk, köşe bucak savulduk.
Gönlümüzde kalan merhamet, sevgi.
İnsaoğlu pinti, onu Tanrı bağış verdi.
Bağış bilmeyen insan, kendini tüketti.
Bölüşemedik sevgiyi, aşkı, savrulduk.
Mustafa Kaman
8 Ağustos 2021
