Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / Kıyamete Terk

Yazardan en yeniler

İçime kabus gibi bir umutsuzluk çöktü, Kuraklık gariban çiftçinin iflahını söktü, Tarım ekonomisi çöktü boynunu büktü. Küresel ısınma azdıkça kıyameti dürttü. Kendimizi bildik bileli suyu hazır bulduk, Dünyayı gazla ısıtıp felaketin önünü açtık. Dünyanın tepesine birde kara delik yaptık, Suyu kaybettikçe biz aptallığımıza şaştık. Küresel ısıyla buz dağları mum gibi eriyor, Isınan dünya dayanamıyor artık bel veriyor, Yangınlar her mevsim ormanları kül ediyor, Seller herşeyi önüne katıp bir bir götürüyor. Çevreciler bu felaketleri yıllardır bekliyordu, Dünyanın geleceğine bir alternatif sunuyordu, Pahalı öneri sermayenin ekmeğiyle oynuyordu, Sermaye gülüp,yağmurla sorun biter diyordu. Bu kara deliğe şimdi kocaman bir yama gerek, İşine gelmeyen sermaye sırtını dönüyor bilerek, Maksatı felaketlerle çoğalan nufusu tüketecek, Güya dünyaya istediği şekli yeniden verecek. Bilmezki gafil kendi de bu tufan ile boğulacak, Bu dünyayı koca bir çöle çevirip susuz koyacak, Gariban çiftçiye üç beş kuruş sus payı dağıtacak, Gelecek kuşağın hayatını şimdiden karartacak.. Su kaynaklarımızı aşırı israf ederek tükettiler, Ormanlarımızı cayır cayır yakarak kül ettiler, Müdaheleyi geciktirip olan bitenleri seyrettiler, Bu güzelim dünyayı bir kıyamete terk ettiler... Kaman'ım,alamadık aydınlığın meşalesini atadan. Hesap soramadık dünyayı kara delikle yakandan. Bu gemi batarsa hepimiz beraber boğulacağız ulan. Gideceğimiz başka bir dünya yok,var mı,bulan?... Mustafa Kaman
Düzenleme: 07.03.2015 / 04:24

Kıyamete Terk

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler

Bağlı Üyeler