Şiir Defteri

Kalıbının Adamı

Yazan: mr-kaman
03.02.2019 / 03:46
801 kez görüntülendi
0 yorum yapıldı
İnsan, önce kendisine bir eş olsun. Karekteri ile kalıbı birbirine uysun. Kim der ki,kalıbının adamı değilsin? Mevkiğin,makamın olsa da ne yazar? Hasbel kader gelsen de bir yerlere. Unutma, onun sonunda da ölüm vardır. Hani, baba dediğimiz adamlar vardır. Paylaşır hep elindekini, avucundakini. Garibanların ağa babasıdır, onun yeri. İşte o, kalıbına uydurmuştur kendini. Gölgesi bile ayrı bir huzurun nedeni. Baba adamın,gönüllerde tahtı vardır. Kalıbının adamı,delikanlıdır, mertdir. Mert adamın her sözü de bir senettir. Kıvırtmaz o, her zaman çatal yürektir. Bir yiğidi öldürsen de, hakkını da ver. O inandığı dava için bile ölüme gider. Kalıbında, kökten gelen asalet vardır. Kalıbının adamı babacandır, babadır. Yalakalık yapmaz, dik durur onurludur. Hiç kimseye boyun eğmez, o soyludur. Bir bildiği varsa, bil ki o da doğrudur. Yol bilir, yordam bilir, sayılır, sevilir. Onun benliğinde, saygın insan vardır. Mustafa Kaman 3 Şubat 2019
Kapat/(ESC)
Yorum Düzenleme

Yeni Üyeler

  • Pirinctanesi
  • Mefail
  • turgaykurtulus
  • Celal
  • umsena
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir