Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / İbret

İbret

Yazan: mr-kaman
01.10.2020 / 16:12

458 kez görüntülendi
0 yorum yapıldı

Takip et @sdefteri

Yazardan en yeniler

Bilmiyorum ki, neden? Sanki bir tek ben kaldım kendimde. Herkes maskeli dolaşıyor, Kim ağlıyor, kim gülüyor belli değil. Koskoca bir yıl, takvimlerde kaldı. İki binli yılı geçeli, yirmi yıl oldu. Bu yıl tüm dünyayı korona sardı. Yaşlıları aldı götürdü, sorgusuz sualsiz. Ağlara takılmış balıklar gibiydi, çaresiz. Uğurlayanı da olmadı, beş ondan fazla. Vedalaşamadılar sevdikleriyle. Suç Korona'dan ölenlerdeydi sanki. Sessiz bir gemi gibi limandan ayrıldılar. Geride kalanlar, sarılıp yas tutamadılar. Ruhlarında derin bir sızı kaldı. Baş köşede, boş bir koltuk duruyordu yerinde. Her hatıralarının hüzün dolu gecesinden, Her sabahın, aydınlık yüzünü beklediler, Giden koca çınarlar evlerine hiç dönemediler. Yaşananlardan hala bir ibret almayanlar, Bu mal, bu mülk kimin içindir diyemediler. Paylarına düşen, her bir parçayı yağma ettiler... Mustafa Kaman 30 Eylül 2020

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler

Pirinctanesi
Mefail
turgaykurtulus
Celal
umsena

Kapat/(ESC)

Rastgele Şiir