İçimden, hiç bir şey gelmiyor artık.
Değişen sadece yıllar ve mevsimler.
Arada bir sohbetle, keyifli kahveler.
Gün doğar, batar, başlar akşamlar.
Tepemde ışık, sessiz soğuk duvarlar.
Hangi eşyam benim halimden anlar.
Ruhum uyur sessizce sabaha kadar.
İçimde salınır durur düşler geceler.
Süzülür yatağıma penceremden ışık.
Aynı saatte uyanırım, vücudum alışık.
Demlerim çayımı, kahvaltım klasik.
Her gün bayram emekliye, sabahlar.
Gün olur, ya alış veriş, ya yürüyüş.
Ya da doktor olur, randevulu gidiş.
Önce her şeyin başı sağlık kardeşim.
Dertsiz başın ayları, yılları gün olur.
Mustafa Kaman
5 Eylül 2021
