Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / Bir Günün Kısa Bir Öyküsü

Yazardan en yeniler

Gün ağrır, kimi telaşlıdır fırlar yataktan. Kimi telaşsızdır, gerinir durur durmadan. Ya kahvaltı yapar, ya da geç kalkar yataktan. Çalışıyorsa, gözü saate takılır durmadan. Düşer yollara, biner toplu taşıtlara. Ya da, özel arabasına, kırk kez korna sesiyle. Ulaşır bir şekilde iş yerine, stresli bir şekilde. Mesai biter, yine yanı şekilde döner evine. Belki de uğrar alış verişe, bir kaç poşet elinde. Bayan ise, dalar mutfağa bir telaş ile, Erkek ise, alır gazeteyi eline, kurulur koltuğa, Sanırsın ki, o beydir, ağadır, iş veren patrondur. Bir de yorgunluk kahvesi siparişi verir keyfince. Uzatır ayağını pervasızca sehpaya, gel keyfim gel... Günün bir de akşamı vardır, yemekten sonra dinlence. Bir de hizmet bekleyenler vardır, erkek aklınca. Bulaşıklar yıkanır, çay demlenir, mutfakta. Sonra servisler başlar, ince belli bardaklarda. Biri biter, biri başlar tükenmez, sınır yoktur hizmette. Kadın bitkin, yorgun, beyefendinin keyfi yerinde. Otur karıcığım servisler benden demedikçe, Akşamların bir hayrı olur mu, söyleyin sizce?.. Bu fasıl biter, saatler ilerler geceye doğru. Diziler başlamıştır, yarı uykulu bakar gözler. Çocuklar odalarına çekilmişler, birer birer. Bazende maç başlamıştır, kadınlara cehennem. Sevdikleri diziler, güme gider birer birer. Her gece, bozuk bir plak gibi takılır, Aynı nakarat, aynı tek düze yaşam, Renk kalmaz bakacak, heyecan kalmaz sarılacak. Bir günün kısa bir öyküsü, çokları kendini içinde bulacak... Mustafa Kaman 4 Ekim 2020

Bir Günün Kısa Bir Öyküsü

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler

Bağlı Üyeler