Şiir Defteri

mavi rüzgarım es ama gitme

Yazan: mavi_düş
25.07.2007 / 17:12
1004 kez görüntülendi
2 yorum yapıldı
hep uzak köşelerdeydin en kuytuların arasında kaybolu veriyordun hiç bulamadım seni ne kadar arasamda hep ayrılığını bulabildim ben tam gelmişken gitmiştin acaba geleceğimi mi sezmiştin yada uzaklardan ışıldayan maviliğimi mi farkettin sonuç aynı hep seni kaybettim bulamadan hep varmak istedim, sonra yokluğuna alıştım zaten senliği hiç yaşamadım ki bana rüzgar ne diye soruyordun çünkü ağzımda hep bir rüzgar kelimesi esip gidiyordu soruna sessiz kaldım sonra bütün cesaretimi toplayıp çıktım karşına rüzgar hasret dedim gülümsedin arkandan seslendim mavi rüzgarımsın sen benim duymuştun ama geriye bakmadın kulaklarına bırakmıştım cevabımı yanında heyecanlanıyor dudaklarım birbirine kenetleniyordu söyleyeceğim söylemek istediğim kelimeler hapis kalıyordu dişlerimin parmaklık görevi yaptığı hapiste ve bir gün buldum seni esiyorsun gene hayran hayran bakıyordum yaklaşmadım bu sefer eserken gitmendense uzaktan esintini izlemek buna razıydım birden yanımda buldum seni gözlerin gözümdeydi şaşkınlıktan çocuklaştım ben alışmamıştım senliğe zaten hiç senli olmamıştım ki bir ilkti bu yüreğime tatlı tatlı esiyordun yanağıma deyiyordu esintin gördüğüm en güzel rüyaydı yüreğim rahatlıyor ayaklarım yerden kesilmiş deyemediğim mavi bulutlara esintinle yükseltmiştin her yer sen ve bulut en sevdiğim sonsuzluk zaman geçiyordu mutluydum rüzgarımdın biliyordun çocukluğumu kıyamıyordun bana hep büyü artık diyordun bense büyümek istemiyordum yaşamadığım çocukluğumu mavi hayallerimle yaşıyordum mutluydum taki gideceğim dediğin ana kadar bekle dedim gitme sakın ben gelmeden gitme ama geldiğimde bıraktığım yerde bulamadım seni bu sefer bir rüzgar değildin fırtınaydın en şiddetlisinden ağladım içimin maviliği aktı dışarı aktı aktı gök bile ağladı çünkü yere düşmüştüm bulutlardan tutmadı ayaklarım gene karadaydım en acısında afallamıştım çünkü artık yoktun bulutlarda uzaktı huzur kayboldu mavi karaya düştü karardı içime dert düştü bir kağıt parçası yerde belirdi kanlı gözlerime elifim diye başlamış kağıt dolmaya ve devam ediyor asıl derin gözlüm olanım diye bir sürü şeyler yazmışsın sonunada artık büyüdün!!! büyümek isteyen kim ne olur geri gel yanağım mavi yaşlarla dolmuştu gözlerim kırmızıyla mektup bitmişti bende bitmiştim bir daha göremeyecektim biricik seni aradım açtın abla neden gittin dedim sesimi duyunca ağlıyormusun yoksa dedin hıçkırıklar yüreğimde parçalanıyordu devam ettin seni yolcu etmeye gelecem seni görmeye gelecem diye sevindim ben gitmeden seni son defa görecektim ama yolcu etmemiştin beni telefonlarımı da açmıyordun otobüsüme yalnız bindim sensiz bindim kimsesiz bindim şimdi sadece susuyorum eli boş olan yalnızlığımla oturuyorum artık esintin bile yok belki bir gün esersin diye bekliyorum nede olsa gelecem diye sözün var aklımdan ölüm gibi çıkarmıyorum ve seni çok özlüyorum mavi rüzgarım bitanecik ablam
Düzenleme:25.07.2007 / 17:16

bilgisayarım


26.07.2007 / 00:11
ne olur kise sevdiklerinden ayrılmasın sarılsın mutlu olsun ahh keşke keşke şiirini çok beğendim duygulandım iyi geceler mavi düş {s:015}{s:014}{s:026}{s:032}

rapoet


26.07.2007 / 05:06
İnsalar neden renklerle hitap eder bir köre rengi nasıl anlatabilirsin derler bence anlatılır. sonuçta renk bir duygudur
Kapat/(ESC)
Yorum Düzenleme

Yeni Üyeler

  • mhrmkaya
  • VEJETARYEN1978
  • Serdar150
  • yunuskivanc
  • Adıyaman

Bağlı Üyeler

  • öğretmen20:23
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir