Karşıda bir ev,
Birinden kaçıp saklanmış gibi gecede.
Gece sessiz,
Gece yorgun.
Gece..
Geceyi insanlar yordu.
Gündüzü de.
Gündüz yorula yorula gece oldu.
İnsanlar yorgun..
İnsanlar konuşa konuşa,
Dövüşe dövüşe yoruldu.
Odanın ışığı dışarıyı göstermiyor,
Odayı yansıtıyor cama
Işık yorgun..
Yorgunum, yorgunsun, yorgunuz.
Üç çekimli fiiliz.
Fiilsin, fiilim.
Yaşamak fiiliyiz..
Yaşama aşığız,
Yaşama küs.
Aşka aşığız,
Aşka küs.
Ne öznemiz, ne yüklemimiz belli.
İstiyoruz bir şeyler olsun.
Karar veriyoruz kendimizce
Ama bu durumda küs olduğumuz yaşam,
İzin vermiyor buna.
İstiyoruz, olmuyor.
Düşünüyoruz, gerçekleşmiyor.
Kendimizi seyrediyoruz,
Birbirimizi izliyoruz.
Birbirimize baka baka kendimizi arıyoruz,
Kendimize baka baka başkalarını yaratıyoruz.
İçimiz hafif buruk,
İçimizde yanan, acıyan bir şeyler var.
İçimizdekilere çare biribirimiziz
Ama aslında "biz",
Yok' uz!..
rapoet
06.03.2007 / 19:52
Kendimize baka baka başkalarını yaratıyoruz. ???
Güzel anlatım samimi duygular. lakin neyse bu yaratma kelimesinide yanlış anlamadım ama yanlış anlaşılır. Düzenleme:06.03.2007 / 19:52
#1
kimse
06.03.2007 / 20:39
şunu söylemek istedim:kendimizi başkalarında bulmaya çalışıyoruz ve kendimize bakarak da, bizim gibi olabilen insanları arıyoruz -bazen de bir başkasını kendimize göre şekillendiriyoruz, baştan yaratıyoruz-, eğer bulamazsak da istediğimiz gibi görmeye çalışıyor ve kendimizi kandırıyoruz(bu durumda yine, onu istediğimiz gibi yaratmış, şekillendirmiş oluyoruz).anlatabilmişimdir umarım..
rapoet
06.03.2007 / 19:52
Düzenleme:06.03.2007 / 19:52
kimse
06.03.2007 / 20:39