Yaninda uzaklara bakiyorum
Güneşı kesen bulutlar gibi
Şehirlere gölgöler tasiyorum
Kimin gözüne okşasam kapaniyorum
Yaninda ufuklara anlatiyorum
Bir ağacin yaşı gibi
Biçilen yeşilin arkasinda biraktiğı
Nemli bakişlarin yalnizgi kaldi kucağimda
Aynalarin resmini anlatiyorum
Ve göğsümü dişleyen kar taneleri
Birer birer azaltıyor gençliğimi
Bir kaşintinin izleri gibi mosmor
Puntalaşıyor şakaklarim,
Al bir bohcanin dezgahi gibi
Yüreğimi omuzlarimda taşımaktan yoruldum
Kime açsam aşk sergisini
Genc kızlarin penceresine biçilmiyor
Yaninda baska köyler de oturuyorum
Bir taşın tarla da toprağa gömüldûğü gibi
Ve mevsimin son çirpinisin da
Yagmurun vurdugu yerde yatiyorum
Kuslarin yetim biraktigi, vedalastigi,
Ağaçarin yarim kaldigi ağizda yaşıyorum
-En son senin bakislarina düştüm
Ilik yüreğimin ılıman havasi
Sen sevgili
Kaçkez başımi eğdim ve yaşımı
Mektepli cocuklar gibi arkami dönüp ağladim
Kac mektup yazdim okunmamiş
Ne postaci buldum ne bir kuş
Ne yaninda bir pula verecek param
Gözlerim yenik, gençliğim harcanmiştı
Coskun KISAN