Ben seni düşününce şehirler uyur
bu gizli rüyayi sabahlar alır
benzettiğim tabirlar şafakta kalır
gece de naz, gündüz de hayır
ben seni düşününce kitaplar uyur
Umduğum vuslatın fikrine tüküreyim
bu belayi bışıma ördü ne diyeyim
kazma, kürek dalsam;
gönül benim nasil kırayim
ben seni düşününce kırlar uyur
Dengine gelemedim yıllar eksikti
randevu alamadim dağlar kefildi
göz ucuyla bakamadım yollar kesikti
ben seni düşününce çiçekler uyur
İspartayi tanimazdım güllerin şahı çıktın
kokulardan koku çaldın çiçeklerin başı çıktın
Arıların evi, sümbülün deseni çıktın
ben seni düşününce yaylalar uyur