Gidelim...
Birlikte sadece ikimiz.
Gidelim bu ışıklı şehirden
Kara bir trenin
Son vagonuna binelim
Yanımıza sadece
O kurduğumuz düşleri ve
Huzurumuzu alalım
Belki bir evimiz olmaz
gittiğimiz yerde
Olsun ben senin evin olurum
Sobamız olmaz belki
Avuçlarımda saklar ısıtırım seni
Şiirler okurum canın sıkıldığında
Her sabah kahvaltıdan sonra
papatyalar toplarım sana
Söz veriyorum
Güvercinlerde gelecek bizimle
Gecenin mehtabını da koydum cebime
Deniz kokusunu da özlemiyeceksin
Güvercinlerimiz martılardan çalmışlar
Denizin kokusunu
Sen seversin diye
Ben çok yoruldum bu şehirden sevgilim
Bu şehrin
Sokaklarından
Kaldırımlarından
Gökyüzünün mavisine hasret bırakan Binalarından
Sıcak yaz günlerde bile soğuk bakan İnsanlarından
Çok yoruldum sevgilim
Sadece senin nefesini hissetmek istiyorum
Nefesimde
Hadi gidelim artık
Binelim o kara trene
Düşlerimiz ve güvercinlerimizle
Birlikte...
A.G.