Uğramadığın zamanlar gönül limanıma,
Yokluğun bir gece misali çöker üzerime,
Ay ışımaz olur gökyüzünde,
Yanıltmaz yalnız bırakmaz beni,
O da kaybolur gecenin karanlığında..
Uğramadığın zamanlar gönül limanıma,
Ağlarım kendi ıssızlığıma,
Ağlarım gecenin her karanlığında,
Belki geceler de benimle ağlayacak,
Ama bilirim bu gecelerim aydınlanacak,
Ağlamaklı geceler gündüzüm olacak..
Uğramadığın zamanlar gönül limanıma,
Gönlümün her sokağında hayalin çıkıyor karşıma,
Her sokağın sonuna kadar peşinden geliyorum,
Tam başka sokağım kalmadı derken,
Çıkmaz bir sokakta yalnız bırakıyorsun,
Bekliyorum şimdi..
Tekrar bu sokağa uğrar da elini uzatırsın diye..
Uğramadığın zamanlar gönül limanıma,
Gülüşlerim yalan olur benim,
Sözlerim sarhoş olur yokluğunda,
Gözlerim, gözlerini arar.
Okyanusun uçsuz bucaksız her yanında..
Uğramadığın zamanlar gönül limanıma,
Ne zaman sevginden bir tutam eksilse,
Yerine daha aşina bir sevgi büyütüyorum..
Gel Müjgan
Gel ki karanlıkta kalan gecelerim aydınlansın,
Hüzün çökerken akşamüstü,
Tüm yıldızlarımız parlasın...